Blog: Nieuw op de KunstRAI

KunstRAI 2025 (foto’s Ailin Roelofs)

Blog: Nieuw op de KunstRAI

Een trompetterende krokodil, een gezicht van touw dat doet denken aan de onaardse horrors van H.P. Lovecraft en gepersonifieerde insecten. Een normaliter verontrustende opsomming, die op de KunstRAI uitermate uit de kunst is.

Ik, stagiair bij het Bijbels Museum, mocht met collega’s Carolien Croon, Dorota Dabrowska en Malijn Maat mee naar de jubileumeditie. Toen ik hiervoor werd gevraagd moest ik opzoeken wat de KunstRAI was. Ik had er nog nooit van gehoord en wist – ook nadat ik het had opgezocht – nog steeds niet wat ik mij erbij moest voorstellen. Juist daarom leek het mij een hele leuke en verrijkende ervaring.

In de metro naar het Europaplein, hoopte ik dat ik met mijn richtingsgevoel de ingang zou kunnen vinden, om daar mijn fietsende metgezellen op te wachten. Het was dan ook heel voordelig dat deze was bekleed met grote spandoeken en duidelijke richtingsaanwijzers.

Eenmaal binnen stelde Carolien voor om allemaal individueel rond te kijken. We spraken af elkaar na anderhalf uur in een van de cafés weer te ontmoeten. Ik wilde graag zo veel mogelijk zien dus heb ik er flink in de pas ingezet om al het moois te kunnen bewonderen.

Divers aanbod op KunstRAI

Het aanbod was heel divers en gevarieerd tentoon gesteld. Ik kwam eerst langs het beeldenplein, dat voor mij al gelijk de definitie van wat een beeld kan zijn, verbreedde: het varieerde van een vaas gemaakt van Epoxy van Sebastiaan Straatsma (Okker Art Gallery), een groot zelfportret van Lise Sore (Studio Seine) op vier langwerpige doeken, dat maar vanuit één hoek/gezichtpunt in zijn geheel te zien is, tot een installatie van zachtjes bewegende, zwarte ballonnen van Annick van Elsacker (Chez Freddy Art & Design).

Sculpturen waren behalve op het beeldenplein ook  te zien in de verschillende galeriestands verspreid door de hal. Een werk dat ik heel bijzonder vond was Expanding van Patrick Bergsma (Gallerie Franzis Engels). Een Delfts blauwe vaas wiens gebroken stukken opnieuw met elkaar verbonden zijn via de groei van een bonsai. Het lijkt geïnspireerd door de Japanse kintsugi kunst, waarbij gebroken keramiek weer wordt gerepareerd met een gouden of zilveren lak. Hierdoor blijven de breuklijnen zichtbaar en dragen zelfs bij aan de schoonheid van het object.

De galeriestands waren mooi aangekleed en soms erg origineel. Van geschilderde muren, bijzondere lichtinstallaties tot zelfs een volledig ingerichte woonkamer in de stand van The Millen House. Het was erg leuk om de diversiteit te bewonderen.

Nieuw op de KunstRAI: alumni

Naast veel galerieën, waren er ook andere presentaties. Backstage Academy stelde kunst tentoon van alumni van de kunstacademies, dit jaar van de Gerrit Rietveld Academie. Alumni zijn vaak nog niet aan een galerie verbonden en kunnen zo toch hun kunst presenteren, wat ik een heel goed initiatief vind.

Birdland is een expositie die zich focust op kunst waar de vogel centraal staat. In het midden van de ruimte hangt Fragments of Life van Iris Box, een groot werk dat lijkt op een zwerm vogels. Het bestaat uit kleine objecten uit de natuur die met elkaar verbonden zijn door doorzichtig draad en zo in de ruimte lijken te zweven. Het doet denken aan hoe objecten op een strand aanspoelen. Hier zijn geen golven. Al je aandacht gaat naar de zwevende fragmenten.

Het was een zeer geslaagde middag. Ik heb prachtige, kleurrijke werken mogen aanschouwen en daar heb ik erg van genoten. Het is een evenement waar ik zeker in de komende jaren nog wel naar terug zou willen.

Juni 2025
Ailin Roelofs, Taal- en Cultuurstudies, Universiteit Utrecht